86. The New Kit(ten)

Vorig jaar September kwam er een allerschattigst poesje m’n tuin binnen rollen.
Al snel wond ze Mythos en mij om haar schattige staartje en in een eerder blog grapte ik al dat we haar maar moesten adopteren.

Aangezien ze officieus toch hier was ingetrokken, besloot ik er tot nader order maar even Haarbal te noemen. (Zéker niet denigrerend bedoeld, ze komt met regelmaat als een harige Canonball hier door het kattenluik zeilen)

Inmiddels weet ik dat ze Poockie heet en dat ze officieel twee huizen verderop woont.

Ik heb me er ook bij neergelegd dat Poockie graag Mythos bordje schoonlikt en haar lange haar op mijn dekbed uitspreidt. (Bij voorkeur na een fikse regenbui.)
Het is volkomen duidelijk dat ze heeft besloten dat ook ik ‘haar mens’ ben, ongeacht wat ik daar zelf van mocht vinden.

Dus was het voor haar ook niet meer dan logisch om haar babykittens in mijn huis op de wereld te zetten.
Na een half slapeloze nacht omdat ik met twee netgeboren kittens zat, terwijl Poockie -geheel tegen haar gewoonte in wegbleef – besloot ik de twee kittens naar de eigenaar van Poockie te brengen.
Daar bleek een derde jong geboren te zijn en om die reden had de eigenaresse Poockie ’s nachts maar even binnen gehouden.

Mythos en ik hebben besloten dat we heel graag het grijze poesje willen, dus over een weekje of 3 hebben we eindelijk ons eigen Haarballetje!

De netgeboren kittens (I-photo)

Vlak voor de hereniging met de moederpoes

Drinkend babypoesje

De oogjes zijn open, maar daar is ook alles mee gezegd

Het heeft tóch oortjes.
Ze moesten alleen nog uitklappen.

Al paar daagjes oud en alive & kickin’!