Ik schreef al eens eerder over de instant-winter:
“Vroeger werden winters dan ook rustig opgebouwd.
Eerst een beetje kalmpjes kwakkelen, wat vriezen…wat dooien.
….het eerste ruitenkrabben, een hoopgevend sneeuwpopje en wat voorzichtige elfstedenkoorts, afgewisseld met een ontmoedigend dooiaanvalletje…..
….maar dat was vóór de uitvinding van de Instant Winter.”
Wekenlange winters met sneeuwpoppen en elfstedentochten liggen naast het cassettebandje en het testbeeld in het Opa-Vertelt-Bakje; zóóó negentienhonderd-nog-wat….
Nieuwe, moderne winters passen met gemak in een ochtendje.
Theoretisch gezien zouden ze zelfs keurig tussen de ochtend- en de avondspits door kunnen, volledig aangepast aan het razendsnelle ritme anno 2015.
Efficiëntie is het sleutelwoord: beetje vorst, beetje wit, beetje rijp: en kláár is het winter decor. Het ziet eruit alsof iemand met veel haast een enorme zak piepschuim balletjes heeft leeggekieperd, maar hee: wit is wit!
Aandacht voor subtiele details, zoals het mooi bepoederen van een vossensnuit, is passé. Daar is simpelweg geen tijd meer voor.
Wit: check, sneeuw: check, rijp: check, anders nog iets?!
Let wel goed op, want één keer met je ogen knipperen en weg is die witte winter wereld weer.
Kalmpjes dágen dooien lekken en zompen, ook dat is iets van vroeger.
Opzij opzij opzij…..binnen een uur alles sneeuwvrij!
Terwijl mijn linkervoet nog lekker winters knisperend in de sneeuw landt, treft mijn rechtervoet al de ontwinterde straat.
Achter me fonkelt nog vrolijk de witte magie, terwijl voor me de saaie zompigheid zich al in grote vlekken door het wit heen wurmt.
Het sprookje waarin ik een uur geleden nog oog in oog stond met bambies in winterwonderland, is veranderd in een troosteloos ogend modderig hertenkamp.
Het laatste vlokje sneeuw is gewist alsof het nooit winter is geweest en een spottend zonnetje lijkt me uit te lachen….
Sta ik daar zwetend en totaal overdressed in m’n dikke moonboots en wollen muts, die enkele uren daarvoor nog zo logisch leken.
Het decor is gevallen en de laatste restjes bewijsmateriaal zijn gewist.
Wellicht ken je de uitdrukking “Photo or it didn’t happen...”?
Ik ben blij dat ik de foto’s nog heb, anders zou ik zelf niet eens geloven dat het dit jaar ook bij ons toch echt héél even een klein beetje winter was.
www.roeselien.nl 
Ja, je moet er tegenwoordig snel bij zijn! Winters als die van 1963 heb je niet meer (zo oud ben ik al!). Een mooi verhaal weer en dito foto’s van de AWD. Misschien volgend jaar weer?
Groet, Dick
Haha wat ontzettend geestig verwoord, en hoe waar! En die foto’s, zucht… won-der-schoon. Daar ben ik stiekem wel heul errug jaloers op (wil ik ook kunnen)!
Jij was tenminste nog op tijd voor dit instant wintertje, toen ik je ontmoette kwam ik net pas aanlopen, en had ik dus het mooiste gemist, iets dat me nu bij het zien van jouw foto’s nog even lekker ingewreven wordt. En niet niet sneeuw ;-(
Ziet er allemaal weer prachtig uit en je verhaal en opmerkingen erbij zijn ook weer raak geschoten.
Groetjes Loes
Wat een prachtige foto’s, heel bijzonder met de sneeuw !
Hoi Roes,
Je verhaal hoe de meeste mensen deze winter hebben gevoeld en gezien klopt helemaal. Voor zulke mooie winterse plaatjes moest je er erg snel bijzijn, want als je een paar keer met je ogen knipperde was alles meteen alweer verdwenen. Gelukkig heb jij de foto’s nog….heerlijke winterse en sfeervolle beelden. Vooral de “Bambi in WInter Wonderland” en “Vos in berijpt winter landschap” zijn prachtig.
Nu kun je al je focus leggen op de lente……waar je je hopelijk niet zo dik voor hoeft aan te kleden als dat je gedaan hebt, tijdens het maken van bovenstaande opnames ;-P
Groetjes,
Remco
Ik heb iets te veel met mijn ogen geknipperd deze winter. Het mooiste heb ik gemist, maar gelukkig hebben we jou foto;s nog. Je hebt optimaal gebruik gemaakt van die paar uurtjes.
Gr. René
O was het echt zo mooi? Gemist! Je hebt de korte tijd optimaal benut. Prachtige beelden van de vos en het roodborstje. Weer een goed verhaal erbij. Even nagenieten.
groeten, Gonnie
Heerlijke beelden van een uur waarin ik teveel met mijn ogen geknipperd heb … of op mijn werk zat te staren naar een beeldscherm 😉 Beter dat jij ons weer lekker kan maken van mooie winterse beelden. Op het zoekplaatje zie ik trouwens twee damherten. Zijn er nog meer dieren verstopt in de achtergrond…? Vos-in-sneeuw foto’s doen het altijd goed bij mij. Zeker die van jou.
Gr, Carl
Dank je, Carl.
En in antwoord op je vraag: er vliegt een ijsvogel naar de overkant 😉 (dat zag ik ook pas later op de foto terug)
Grtz,
Roeselien
Hoi Roeselien,
Wat leuk verteld, heerlijk om te lezen. En dan je foto’s, prachtig, ik was er zelf op beide dagen en zag de sneeuw voor mijn ogen verdwijnen, toen ik bij de vossen was, was het meeste alweer verdwenen. Ik ben dan ook heel verrast hoe ji de vossen in het witte landschap nog vast hebt kunnen leggen, prachtig. De landschappen en schattige bambi zijn top. Ik heb gezocht naar nog een dier maar kon het niet vinden, die ijsvogel had ik echt niet gezien….nu na goed kijken wel. Verrassing op je foto.
Hoi Roeselien,
Je hebt de weinige kansen prima benut. Prachtige vossenfoto’s (hoe kan het bij jou ook anders?), een ongebruikelijk plaatje van een roodborst en voor het overige mooie winterimpressies. Ik had het donkere plekje op de foto van de hertjes wel gezien, maar niet herkend als ijsvogel. Laat nu de lente maar komen.
Groet, Kees
“Photo or it didn’t happen…”? Helemaal mee eens. Ook ik keek naar een beeldscherm en floep de winter was voorbij. Wel weer erg fijne plaatjes Roeselien. Dat roodborstje vind ik erg leuk.