Vandaag ben ik even blogger.
Als fotograaf zou ik een mislukte dag hebben gehad, wegens een hele serie verprutste foto’s.
Als blogger ben ik er in geslaagd een minder prettige gebeurtenis succesvol om te buigen naar een …eh… in ieder geval zinvolle gebeurtenis met grappig illustratiemateriaal.
Op een druilerige ochtend werd ik wakker en zag vanuit mijn slaapkamer dat mijn vijver voor het eerst na weken Hollands winterweer weer ijsvrij was.
Op zich prima, alleen die vreemd oranje brokjes kon ik niet zo plaatsen….
Eenmaal beneden gekomen zag ik dat de oranje brokjes de zielloze restanten van mijn visjes waren.
Mijn mooie visjes die ik afgelopen zomer voor mijn verjaardag had gehad.
Mijn bijna handtamme vijverbewonertjes……deden het niet meer…:(
Nu is er een gegeven dat alleen intimi bekend is: ik vind vissen eng.
Ik ben voor geen enkel dier bang, alleen voor vissen.
Zolang ze gewoon zwemmen en hun vissending doen gaat het nog wel, maar ze moeten niet dood gaan.
Dus zat er maar één ding op: papa bellen.
Gelukkig heb ik een vader die zelfs in de meest gruwelijke situaties raad weet en heel stoer & koelbloedig heeft hij de vissenlijkjes met een netje verwijderd, om ze netjes in de prullenbak te gooien.
‘Nééé, niet in mijn prullenbak!’
Ze verdienen een waardig einde…echt… Maar NIET in mijn huis…
Gelukkig kwam papa het briljante plan om het nuttige met het aangename te verenigen.
Op de sloot om de hoek zitten al weken lang zo’n 20 uitgehongerde reigers als zielige oude mannetjes op een wonder te wachten.
En voor dat wonder gingen gingen wij zorgen: Verse goudvisjes op het menu!
Dusss…..visjes in een emmer & camera in de aanslag.
Wist ik veel dat er nog zoveel leven in die oude mannetjes zou zitten…!
Bij de eerste vis die over het ijs gleed brak een heftig reigergevecht los.
Mijn ex-vijverbewoners vielen goed in de smaak….
En daar stond ik met een 300mm, terwijl de reigers op twee meter afstand vochten alsof hun leven er van af hing. (wat feitelijk ook wel een beetje zo is)
Anyway……een fotoverslagje van hoe een trieste gebeurtenis een reigerfeestje tot gevolg had.
www.roeselien.nl 
Hoi Roeselien,
Hoezo geen mooi materiaal. Het is prachtig al die verschillende reigerkoppen. Je zou er voor naar de visboer gaan om wat extra voer te hebben. Hoe kom je op het briljante idee ze aan de reigers te voeren?
Mooi verhaal!
Groeten, Gonnie
Hi Gonnie,
Ja, die koppen waren nog wel te doen, maar zodra de actie losbrak kreeg ik ze nauwelijks nog behoorlijk in beeld 😀
Voor het briljante idee gaan de credits naar mijn vader.
Ik was vooral bezig met het verwerken van het verdriet om m’n visjes…..;)
Groetjes,
Roeselien
ach jeetje nou toch…….
wat een vissen drama.
Ze waren verdorie al flink aan de maat zie ik, wel heel jammer hoor.
Maar je hebt het enge met het aangename kunnen verenigen…whahahahahahaha
overigens..mijn meneer Mus is ook bang voor dooie visjes.
Niet die op zijn bord komen….die vind ie wel lekker maar vissen in de vijver vind ie eng.
Hi Eveline,
Echt….?! Dat had ik toch niet achter die Stoere Fietsenmaker gezocht 😉
Ik dacht ook dat ik de enige was, maar gelukkig zijn er dus soortgenoten.
Vis eten heb ik moeten leren en nog steeds krijg ik af en toe de kriebels van zo’n dooie glibber op m’n bord….
Groetjes,
Roeselien
Hebben ze nog dankjewel gezegd na afloop?
Een reiger met een goudvis in zijn snavel, ik vraag me af wat ze daarvan zouden vinden bij Birdpix??
Hi Franka,
Nee…je weet hoe reigers zijn…..hebberig, onbeleefd en blijkbaar hebben ze ook nog een kort lontje…
Een reiger met goudvis op BP……..pfffft…..ik voorzie al weer een discussie over lokken en voeren enzo 😉
Groetjes,
Roeselien
Met een reuzen glimlach je verhaal en je geweldige fotoserie zitten bekijken. Jij weet toch altijd weer het mooiste uit je pixels te braden vind ik. Geweldig mooi hoe ze ploeteren, vechten en elkaar naar het leven staan voor een van jou overleden visstikjes. Bedankt voor de glimlach en het mooie fotowerk en ehh nee nog geen mobieltje. Heb er ooit een gehad en weggegeven. Nou ja ik zal me nog fijngevoeliger opstellen wellicht merk ik het als je hart sneller klopt omdat je weer iets moois ziet…
Bro
Hi Peter,
Doe inderdaad nog maar wat fijngevoeliger afstellen, want maandag heb ik je meerdere keren telepathisch doorgeseind dat er wat moois te beleven was….
Maar nu snap ik het wel: je was zelf al aan het genieten van je eigen mooie gevederde modellen….dan is het goed….:D
Tnx voor je erg aardige woordjes & groet,
Sis
Wat een prachtige serie! En met veel humor in beeld gebracht, erg leuk!
Dag Roeselien,
Met volle teugen heb ik genoten van je naargeestige en creatieve verhaal en werkwijze… Allereerst gecondoleerd met het verlies van je verjaardsdagscadeau’s… Dat wordt voor je gasten dit jaar weer sparen voor nieuwe winterharde vissies…
Je hebt er in elk geval een heel groep blauwe reigers blij mee gemaakt… Ben je niet bang voor precentwerking? Morgen staan ze misschien wel in je dakgoot in afwachting van een nieuwe lading oranje lekkers…
De foto’s mogen er zijn! Zoals Franka al zegt, ben ook ik bang dat (alleen) de laatste twee er niet doorkomen op BP, maar als je het verhaal er achter vertelt, kan ik me niet voorstellen, dat ze toch door de ballotage komen, ware het alleen maar om andere mensen met vijverslachtoffers een hint te geven voor de nuttige aanwending van al die lekkere nog verse vis… Jemig wat een zin…
Vraagje: Als je bang bent van vissen houd je waarschijnlijk ook niet van zwemmen in open water?
Hartelijke ‘fluister’groet,
Willem
Hoi Roeselien,
Och erme visjes….
De reigers waren er wel heel happig op. Prachtig vastgelegd, dat reiger gevecht, zoiets heb ik nog nooit gezien.
En de protretjes van de reigers vind ik super, zo zie je hoe verschillend ze allemaal zijn.
Hoi Roeselien,
behalve van je verhaal en foto’s zit ik hier ook te genieten van de reacties. Reiger met goudvis op Birdpix kan dus niet, haha!
Overigens wel mijn deelnemen bij het heengaan van je mooie oranje vriendjes, altijd lullig als je afscheid moet nemen van je huisdiertjes, nou ja tuin/vijverdiertjes in dit geval.
Papa heeft je mooi geholpen, en hoe dan ook, deze fotoserie is gewoon weer ludiek.
Tja, en of dit bloggersniveau is?? Dan mag ik toch nog even dooroefenen 🙂
Groetjes
Loes
ben je net aan je vriendjes gewent en dan hebben ze de winter niet overleeft. Je hebt er wel een mooie foto serie aan overgehouden, een heel verstandig idee van je vader om het zo op te lossen. Ik heb met veel plezier je verhaal gelezen en er met een glimlach gekeken naar je familie reiger.
Groetjes Von
Hoi Roeselien
Wel mooie foto’s…
Maar ja …Als je op zo’n manier de uitvaart van je visjes bijwoont :).
Ook hier in de vijver vond ik een paar vissen en veel kikkers dood in het water/ijs.
Gelukkig blijven er nog genoeg over.
Een prachtige serie foto’s…En leuke tekst.
Gr Henk
Hà, hà Roeselien, wat een prachtige serie!
Jammer van je goudvissen, de een zijn dood is de ander zijn foto gaat hier wel op.
Geweldig hoe je ondanks je verdriet deze klasse foto`s hebt kunnen maken.
Mijn complimenten hoor!!!
Groetjes Greet
Wat een verhaal …. maar ik heb het met een gepaste glimlach gelezen 🙂 en je foto’s zijn erg mooi om het verhaal te illustreren … Het zal wel een raar gevoel zijn geweest denk ik, je eigen goudvissen voeren aan de reigers … ik was nooit op het idee gekomen…. toen ik nog goudvissen had en als die overleden waren, dan gingen ze gewoon door de wc …
sterkte met het gemis 🙂 en fijne avond!
groetjes,miranda
Mensen wat mis jij jou persoontje. Kom als je in de buurt bent snel weer eens aan om een glas fris, wijn of iets anders te drinken en een peukje te roken….
Bro..
Jeetjemina, zo veel reigers?! Ik ben al blij als ik er eentje hier langs de zeekant zie 🙂 Wat een geweldig fotoverslag en zo hebben de goudvisjes toch niet voor niets ’t leven gelaten 😉 Vind de voorstellingsronde ook erg mooi in beeld gebracht, zoveel verschillende koppies!
Hi Monique,
Ja, zeker met die kou zijn hier reigers genoeg…;)
Maar als ik zo zie wat jij allemaal voor moois daar tegenkomt wil ik best een paar weekjes ruilen hoor 😀
Tnx & groetjes,
Roeselien
Wow, wat een foto’s! Prachtig zeg!
Roeselien toch je eigen visjes gebruiken om foto’s te scoren. Dat had ik nooit verwacht van jou 😉 Dat reiger gevecht is een mooie plaat geworden.
Schitterend verhaal en foto’s weer,ik zie je gezicht al voor me bij het zien van de dode goudvisjes.
Ik ben er dan niet bang voor maar echt geweldig vind ik het ook niet,maar onze kat heeft de laatste vis uit onze vijver van de zomer als verschalkt dus helaas geen voer voor de reigers dus;-)